Spiegeltje, spiegeltje in de kooi

Je kan het zo gek niet bedenken of ik heb het wel in een vogelkooi zien hangen. Vandaag ook weer. Vader heeft me als papegaaiendeskundige op het internet gevonden en een afspraak gemaakt want het grasparkietje van zijn dochter was al een aantal dagen niet lekker. Ze komen binnen met een verassing onder een groot laken. Gelukkig valt het met het vogeltje mee en zijn de wormeitjes en megabacterien snel gevonden.

Een ander punt is de kooi. Met veel goede wil ingericht maar helaas. Plastic zitstokken waarvan 2 voorzien van schuurpapier om de nageltjes te vijlen, een spiegeltje met bowlingbaan ervoor (hier speelt ie altijd mee) en een pond trosgierst want dat vind het 35 gram zware diertje toch zo lekker. Ik bedoel maar, je geeft je kind toch ook geen 20 kilo friet. Jammer dat de meeste dierenspeciaalzaken en tuincentra - ja een dier koop je samen met een kamerplant want dat kleurt zo mooi bij elkaar - nog steeds denken dat papegaaien in een pretpark leven en dan ook zo de baasjes adviseren.

 

Dit is geen instructie kooi inrichten maar laat ik bij deze zeggen dat een spiegel in de badkamer hoort en niet in een parkieten- of papegaaienkooi. Als ik aangeef dat een papegaai niet alleen gehouden mag worden dan bedoel ik niet samen met z'n spiegelbeeld maar samen met een andere papegaai of parkiet.

Survival of the fittest?

Is het vreselijk als Bultrug Johanna om welke reden dan ook op een zandplaat verdwaalt en sterft en moeten we ingrijpen om dit te voorkomen? Is het een normaal natuurspektakel als Gnoe's in de Serengeti bij het oversteken van een rivier massaal verdrinken of opgepeuzeld worden?

Waarom wegen emoties vaak zwaarder dan rede en verstand?

Dieren die aan onze zorg zijn overgeleverd verdienen een andere benadering dan dieren in de vrije natuur. In de natuur is het meestal niet zinvol om over individuele dieren te praten en hebben we het over populaties. De individuele dieren in een populatie moeten dag in dag uit strijd leveren om te overleven. Als ze dit lukt en ze een beetje geluk hebben dan krijgen ze de kans om zich voort te planten en hun genen door te geven.

Aangespoelde zeehondjes vangen we op, vertroetelen en genezen ze om ze vervolgens weer in een op dit moment gezonde populatie terug te plaatsen. Je kan je afvragen of dit wenselijk is. De vraag waarom deze dieren zijn aangespoeld en niet meer voor zich zelf konden zorgen is lang niet altijd duidelijk. Ik ben dan ook heel benieuwd wat sectie van de walvis op levert.

Wie weet krijgen we over niet al te lange tijd wel een opvangcentrum voor zieke en gewonde muizen in het Gooi. Binnenkort maar eens een peiling houden of het ethisch wel verantwoord is om onze huiskamerkatten zomaar naar buiten te laten. Ze hebben al heel wat muisjes op hun geweten.

Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen en geniet van het kerstmaal.....;-)

Stress, stress, stress...

Een maand geleden was ik op de London Vet Show. Een internationaal dierenartsencongres in hartje London. Woensdagmiddag na het werk met de trein naar Schiphol en vrijdag na de laatste lezing weer snel naar het vliegveld om uiteindelijk 2 uur vertraagd weer naar huis te komen. Mijn vrouw was tenslotte de volgende dag jarig en dat mag je niet missen. Ik benijd al die zakenlui niet die regelmatig dit soort trips moeten maken. Wat een eenzame en saaie bedoeling. Dan heb ik het over de hotels en het reizen, het congres was zeker de moeite waard. Ik heb weer heel wat bij geleerd.

Vooral het gedeelte over katten met blaasontsteking en katertjes met verstopte plasbuizen was een duidelijke bevestiging van wat we al langer vermoeden. Stress is een hele belangrijke veroorzaker van plasproblemen bij katten. Even een weekendje weg en de kat naar het pension of een nieuwe buurkat kan zomaar de aanleiding zijn voor een blaasontsteking. Of moeten we beter zeggen een spastische blaas?

Wist u dat antibiotica in eerste instantie zelden tot nooit nodig zijn?

Helaas worden ze nog te vaak voorgeschreven terwijl in de meeste gevallen geen bacteriën in de urine gevonden worden. In eerste instantie blijkt pijnbestrijding en krampvermindering en voor de lange termijn het verminderen van stress met behulp van feromonen, voedingssupplementen en soms medicatie veel effectiever te zijn.

Ook helpt vaak het veranderen van de omgeving door meer kattenbakken te plaatsen als er meerdere katten in huis zijn en het creëren van plekken om zich te verstoppen maar soms moet er een gedragstherapeut aan te pas komen. Informeer dan wel eerst of het een goed opgeleide therapeut is. Het is geen beschermde titel en er zijn veel mensen met goede wil bezig maar daar blijft het dan vaak ook bij.

Gruis (kristallen in de urine) kan mede een oorzaak zijn van plasproblemen. Dit is dan ook de reden dat het verstandig is om altijd de urine te onderzoeken. De betere kattenvoeders zijn tegenwoordig allemaal in lichte mate gruis voorkomend dus we zien het minder dan vroeger maar een enkele keer is het nodig om toch een specifiek gruis voorkomend dieet te voeren.

 

Katten zijn heel gevoelige dieren en het voorkomen van stressvolle situaties begint al bij de hele jonge kittens maar hierover een volgende keer meer.

Waarom loopt een dier mank?

Meestal omdat belasting of beweging van een poot pijn doet. Dat lijkt een logische conclusie maar lang niet elke diereneigenaar is hiervan overtuigd. Een hele enkele keer omdat de beweging van een gewricht beperkt is en ook dat kan pijnlijk zijn.

Een aantal weken geleden komt een mevrouw met haar hond op consult. Hiervoor is ze al een aantal jaren niet meer met de hond naar de dierenarts gegaan en nu komt ze ook alleen maar omdat haar dochter zo aandrong.

Het hondje komt duidelijk mank binnenlopen. Jans belast de linker achterpoot veel minder dan de rechter en bij het voelen aan de poot is de linker knie een stuk breder dan de rechter. Bij navraag liep ze een aantal maanden geleden ineens erg mank met de linker achterpoot maar na een paar dagen werd het vanzelf weer iets beter. Een aantal weken later werd de kreupelheid ineens weer iets erger om vanaf dat moment op en af zichtbaar te zijn. Als Jans opstaat is ze erg stijf maar na een paar stappen word het weer wat beter. Voor de kenners is dit eigenlijk het prototype verloop van een gescheurde voorste kruisband.

Ik vraag waarom mevrouw niet eerder langs is geweest en het antwoord is: “Ja, Jans loopt wel wat mank maar ze heeft toch geen pijn”. Op mijn vraag waarom ze dat denkt zegt mevrouw: “Ze piept of jankt toch niet!”.

Ik was al een tijdje bezig met uitleg en vragen stellen en kreeg het idee dat mevrouw mij eigenlijk maar een zeur vond. Toen ik haar vroeg waarom zij mank zou lopen het antwoord was - omdat het pijn doet – brak mijn klomp. Ik gaf aan dat ik niet begreep dat mensen vaak vinden dat een dier moet janken of piepen als er sprake is van pijnklachten. Wij lopen toch ook niet de hele dag “Au” te roepen als we kiespijn hebben. We worden sacherijnig en trekken ons terug. Dieren reageren op dezelfde manier.

Mevrouw begreep het niet. Na wat aandringen dat Jans toch wel minimaal een pijnstiller en ontstekingsremmer nodig had wilde ze die wel proberen. Met het oog op de toekomst zou ze deze waarschijnlijk levenslang nodig hebben. Echt overtuigd was ze niet. Jammer, hierna heb ik haar ook niet meer gezien. Ondertussen strompelt Jans voort en haar baasje vindt dat dat gewoon bij het ouder worden hoort. Ik hoop dat haar dochter het toch nog een keer probeert.

Zelf baal ik er van dat ik door mijn provocerende opmerkingen uit boosheid over de domheid van haar baasje Jans niet meer kan helpen. Volgende keer in elk geval rustig blijven en die domheid van sommige baasjes dan maar accepteren.

Maar dan blijft de vraag: mag je als dierenarts een eigenaar duidelijk te kennen geven dat je zijn/haar handelswijze afkeurt? Je loopt wel het risico dat ze je adviezen negeren en wellicht zelfs niet meer terugkomen. Is het dier ook niet mee geholpen.